Bolonia - Przewodnik

Większości z nas włoskie miasto Bolonia kojarzy się jednoznacznie z sosem bolońskim, który wykorzystywany jest do wielu przepysznych, włoskich dań. Bolonia jednak oferuje nam o wiele więcej niż tylko ucztę kulinarną.

Położenie miasta
Bolonia znajduje się pomiędzy Padem a Apeninami, na wysokości 54 m n.p.m. Miasto leży nad dwoma rzekami jednocześnie – Reno i Saveną, w regionie Emilia-Romana. Bolonia nazywana jest również w języku potocznym „La Grassa”, co w dosłownym rozumieniu oznacza „tłusta”. Wzięło się to z tego, że jej tradycyjna kuchnia jest pełna kalorii. Wspominaliśmy już o sosie bolońskim, ale Bolonia słynie też z nadziewanych pierożków tortellini czy crudo.

Krótki rys historyczny
Miasto Bolonia założone zostało przed naszą erą przez Etrusków lub Umbrów. Wówczas ośrodek ten nosił nazwę Felsina. Został podbity przez celtyckie plemię Bojów w IV wieku p.n.e. Po podboju Bojowie i Etruskowie żyli ze sobą w umiarkowanej zgodzie i zbudowali cywilizację galijsko-etruską. Po bitwie pod Telamonem miasto stało się zależne od Rzymu, ale było niepodległe, aż do klęski Kartaginy. Rzymianie zniszczyli wiele miejscowości w okolicy Bolonii i zdobyli miasto. Miało to miejsce w 192 r. p.n.e.

Rzymska kolonia pod nazwą Bononia została założona niedługo po tym podboju, w 189 r. p.n.e. Miasto rozwijało się jako ważne centrum handlowe regionu. Po pożarze za rządów Klaudiusza w latach 41-54 naszej ery, miasto odbudował Neron w I wieku naszej ery. Później nastąpił okres upadku Bolonii, w czasie wojen z Germanami. Święty Petroniusz przywrócił jej dawną świetność.
Kiedy upadło cesarstwo zachodnio-rzymskie, w końcu to Bizantyjczycy otoczyli miasto murami, co pozwoliło na ochronę granic w egzarchacie raweńskim. W 728 roku miasto zdobył król Longobardów i przyłączył do swego królestwa. Wchodziło ono też w skład Państwa Kościelnego od 756 roku.

Miasto rozwijało się pod względem naukowym i gospodarczym. Było częścią Republiki Cispadańskiej, Republiki Włoskiej i Królestwa Włoch. Od 1860 roku należy do zjednoczonych Włoszech.

Miasto uniwersyteckie
Ważną datą w historii Bolonii jest rok 1088, kiedy to właśnie w tym włoskim mieście powstał pierwszy, najstarszy na świecie uniwersytet. Uniwersytet Boloński to wzór dla wszystkich europejskich uczelni wyższych, jakie zostały założone później. Swą sławę zawdzięcza on nauczaniu prawa, choć studia prowadzone są tu na wielu innych kierunkach.

Najważniejsze zabytki Bolonii
Centrum Bolonii jest bardzo zwarte, a większość interesujących zabytków skupia się w pobliżu obwodnicy opasującej starówkę. Jedna z głównych ulic - zawsze zatłoczona Via dell'Indipendenza, pełna sklepów i barów - prowadzi z dworca do centrum i kończy się przy Piazza Maggiore i Piazza del Nettuno.

Symbolem miasta są słynne Dwie Wieże na Piazza di Porta Ravegnana – Torre degli Asinelli i Torre dei Garisenda. Można wspiąć się na pierwszą z wież, a z góry roztacza się piękny widok na całą Bolonię. W samym sercu miasta mieści się Piazza Maggiorem, gdzie stoi okazała Bazylika San Petronio. Miała ona być największym kościołem na świecie. Jest też i zabytkowy ratusz. Podczas zwiedzania tej części miasta trzeba przyjść na Piazza del Nettuno, gdzie oczy cieszy widok Fontanny Neptuna. Jedną z najciekawszych atrakcji Bolonii jest kompleks sakralny z imponującą Bazyliką św. Stefana.  W skład zespołu wchodzą poza tym Kościół Krzyża, Kościół św. Vitale i św. Agrikola, Kościół Grobu oraz Kościół Męczeństwa.

Cechą charakterystyczną zabudowy Bolonii są włoskie porticos, czyli zadaszenia łukowe, które jest architektoniczną wizytówką miasta. Ich łączna długość to około 50 km. Dzięki arkadom, suchą stopą, nawet przy największym deszczu, można przejść do Sanktuarium Madonny di San Luca, która góruje nad miastem na wzgórzu.

W jednej chwili z Bolonii turysta może przenieść się do Wenecji. Na Via piella znajduje się sekretne okno z widokiem na tzw. małą Wenecję, czyli kanały i kolorowe kamieniczki, których fasady sięgają lustra wody.