Historia Portugalii
W starożytności terytorium dzisiejszej Portugalii zamieszkiwały <strong>plemiona luzytańskie i celtyckie</strong>. W III w p.n.e. zostały podbite one przez Kartagińczyków. Po załamaniu się potęgi Kartaginy na Półwysep Iberyjski przybyli <strong>Rzymianie</strong>. W IV-V wieku Portugalia jako jeden z pierwszych krajów w Europie Południowej przyjęła wiarę chrześcijańską.
W starożytności terytorium dzisiejszej Portugalii zamieszkiwały plemiona luzytańskie i celtyckie. W III w p.n.e. zostały podbite one przez Kartagińczyków. Po załamaniu się potęgi Kartaginy na Półwysep Iberyjski przybyli Rzymianie. W IV-V wieku Portugalia jako jeden z pierwszych krajów w Europie Południowej przyjęła wiarę chrześcijańską.
W czasie wędrówek ludów Portugalia dostała się pod wpływy Wizygotów. Do dziś zachowało się wizygockie nazewnictwo dni tygodnia, które zamiast pogańskich nazw łacińskich noszą numery.
Wykorzystując słabość państwa Wizygotów, w roku 711 Berberowie i Arabowie przeprawili się przez Cieśninę Gibraltarską i podbili Półwysep Iberyjski. Wpływ arabski odcisnął największe piętno na wybrzeżu Algarve, gdzie które należało do muzułmanów do połowy XIII wieku. Niektóre dzielnice Lizbony, Alfama i Mouraria dziś tchną duchem mauretańskiej przeszłości.
Kilkanaście lat po inwazji arabskiej władcy nigdy nie podbitego państwa Asturii rozpoczęli rekonkwistę - czyli odzyskiwanie utraconych terenów. W końcu XI wieku król Kastylii i Leonu Alfons VI podbił tereny położone na południe od Duero. Utworzył w ten sposób nowe księstwo Portugalii ze stolicą w Porto i darował je swojemu zięciowi, księciu burgundzkiemu, Henrykowi.
W 1147 roku jego syn Alfons, od 1139 roku król Portugalii, zdobył Lizbonę, a w latach 1158 - 66 przyłączył Alentejo. Proces powiększania terytorium i ostatecznego ukształtowania granic został zakończony podczas panowania Alfonsa III, który w 1249 roku zdobył Algarve. Od tego czasu Portugalia jako pierwsze państwo na świecie ma definitywnie wytyczone i w ciągu wieków niezmienione granice. Położenie Portugalii na południowo-zachodnich krańcach Europy, na skrzyżowaniu szlaków wiodących do Afryki i Ameryki, odegrało istotną rolę w historii kraju. Ułatwiło to jej wybitne uczestnictwo w wielkich odkryciach geograficznych.
Począwszy od XV wieku portugalscy żeglarze pod patronatem księcia Henryka Żeglarza (1395-1460) zaczęli docierać do zachodnich wybrzeży Afryki, Indii, Indonezji i Chin (Vasco da Gama, Bartolomeo Diaz, Ferdynand Magellan). Przepłynęli także Atlantyk i dotarli do Ameryki Południowej. W 1500 roku Pedro Alvarez Cabral zajął Brazylię. Portugalia stała się krajem odkrywców i kolonizatorów, a także centrum światowego handlu.
Późniejsza działalność inkwizycji przyczyniła się m.in. do tego, że Portugalia utraciła pozycję mocarstwa. Wkrótce została przyłączona do Hiszpanii co dopełniło końca wielkiej niegdyś potęgi i spowodowało zmierzch kultury narodowej. W roku 1640 Portugalczycy zbuntowali się i wspierani przez Francuzów obrali swego króla Jana IV.
Pierwsza połowa XIX wieku przyniosła Portugalii same klęski. Najpierw nastąpiła trzykrotna inwazja wojsk napoleońskich (1807-1811). W 1822 usamodzielniła się największa kolonia - Brazylia. Wreszcie w latach 1830-1846 przez kraj przetoczyła się wojna domowa. Na skutek tych nieszczęść w XX wiek Portugalia wkroczyła jako jedno z najbardziej zacofanych państw Europy. Od 1926 do 1974 roku kraj podlegał najpierw dyktaturze - generała A.O. Carmona (1926-1932.), później premiera A. Salazara (1932-1968), wreszcie premiera M.J. Caetano (1968-1974). Dopiero w kwietniu 1974 roku w wyniku wojskowego zamachu stanu - tzw. rewolucji goździków, obalono dyktaturę i zapoczątkowano otwartą, proeuropejską politykę Portugalii.
W latach 1974-75 Portugalia uznała niepodległość swych afrykańskich kolonii. W 1984 roku została członkiem EWG, w 1992 roku ratyfikowała traktat w Maastricht i w 1993 roku została członkiem Unii Europejskiej. W 1999 roku administrowane przez Portugalię Makau powróciło pod zarząd Chin.
Wykorzystując słabość państwa Wizygotów, w roku 711 Berberowie i Arabowie przeprawili się przez Cieśninę Gibraltarską i podbili Półwysep Iberyjski. Wpływ arabski odcisnął największe piętno na wybrzeżu Algarve, gdzie które należało do muzułmanów do połowy XIII wieku. Niektóre dzielnice Lizbony, Alfama i Mouraria dziś tchną duchem mauretańskiej przeszłości.
Kilkanaście lat po inwazji arabskiej władcy nigdy nie podbitego państwa Asturii rozpoczęli rekonkwistę - czyli odzyskiwanie utraconych terenów. W końcu XI wieku król Kastylii i Leonu Alfons VI podbił tereny położone na południe od Duero. Utworzył w ten sposób nowe księstwo Portugalii ze stolicą w Porto i darował je swojemu zięciowi, księciu burgundzkiemu, Henrykowi.
W 1147 roku jego syn Alfons, od 1139 roku król Portugalii, zdobył Lizbonę, a w latach 1158 - 66 przyłączył Alentejo. Proces powiększania terytorium i ostatecznego ukształtowania granic został zakończony podczas panowania Alfonsa III, który w 1249 roku zdobył Algarve. Od tego czasu Portugalia jako pierwsze państwo na świecie ma definitywnie wytyczone i w ciągu wieków niezmienione granice. Położenie Portugalii na południowo-zachodnich krańcach Europy, na skrzyżowaniu szlaków wiodących do Afryki i Ameryki, odegrało istotną rolę w historii kraju. Ułatwiło to jej wybitne uczestnictwo w wielkich odkryciach geograficznych.
Późniejsza działalność inkwizycji przyczyniła się m.in. do tego, że Portugalia utraciła pozycję mocarstwa. Wkrótce została przyłączona do Hiszpanii co dopełniło końca wielkiej niegdyś potęgi i spowodowało zmierzch kultury narodowej. W roku 1640 Portugalczycy zbuntowali się i wspierani przez Francuzów obrali swego króla Jana IV.
Pierwsza połowa XIX wieku przyniosła Portugalii same klęski. Najpierw nastąpiła trzykrotna inwazja wojsk napoleońskich (1807-1811). W 1822 usamodzielniła się największa kolonia - Brazylia. Wreszcie w latach 1830-1846 przez kraj przetoczyła się wojna domowa. Na skutek tych nieszczęść w XX wiek Portugalia wkroczyła jako jedno z najbardziej zacofanych państw Europy. Od 1926 do 1974 roku kraj podlegał najpierw dyktaturze - generała A.O. Carmona (1926-1932.), później premiera A. Salazara (1932-1968), wreszcie premiera M.J. Caetano (1968-1974). Dopiero w kwietniu 1974 roku w wyniku wojskowego zamachu stanu - tzw. rewolucji goździków, obalono dyktaturę i zapoczątkowano otwartą, proeuropejską politykę Portugalii.
W latach 1974-75 Portugalia uznała niepodległość swych afrykańskich kolonii. W 1984 roku została członkiem EWG, w 1992 roku ratyfikowała traktat w Maastricht i w 1993 roku została członkiem Unii Europejskiej. W 1999 roku administrowane przez Portugalię Makau powróciło pod zarząd Chin.
Opinie o miastach w Portugalii
Canical
Janusz
Mała cich miejscowość,dawny port rybacki,świetne restauracje z rybami tuż przy plaży.
Portugalia na skróty
Regiony:
Hotele:
Przewodnik - Galeria
1/26