Geografia Portugalii

Portugalia leży w południowo - zachodniej części Półwyspu Iberyjskiego nad Oceanem Atlantyckim. Ma kształt zbliżony do prostokąta, którego rozciągłość z północy na południe, wzdłuż wybrzeża atlantyckiego, wynosi 560 km, a średnia szerokość z zachodu na wschód 180 km. Do jej terytorium należą także atlantyckie wyspy Madera i Azory. Jedynym sąsiadem otaczającym kraj od północy i wschodu jest Hiszpania.

Geografia – góry w Portugalii

Krajobraz Portugalii ma charakter wyżynno-górski. Dolina rzeki Tag dzieli Portugalię na dwie krainy wyraźnie różniące się ukształtowaniem powierzchni. Część północna to przede wszystkim góry i wyżyny. Znajdują się tutaj są pasma Serra do Larouco (1525 m n.p.m.), Serra de Marao (1415 m n.p.m.) oraz Serra da Estrela. W tym ostatnim leży najwyższy szczyt Portugalii kontynentalnej - Estrela (1991 m n.p.m.). Przedłużeniem Serra da Estrela w kierunku południowo-zachodnim są niewysokie, wapienne i silnie skrasowiałe pasma Serra de Aire i Serra de Sintra. W części południowej jest więcej nizin porozdzielanych obszarami pagórkowatymi. Na lewym brzegu rzeki Tag rozciąga się wyżyna Alentejo (300-600 m n.p.m.). Jej największym bogactwem są lasy z dębem korkowym.

Najbardziej na południe wysuniętą część kraju stanowi wyżyna Algarve. Urozmaicają ją góry Serra de Monchique (902 m n.p.m.) i Serra do Caldeirao. Niziny występują wzdłuż wybrzeży oraz w dolinie Tagu i Sado. Na południe od ujścia rzeki Duero, leży nadbrzeżna, piaszczysta Nizina Środkowoportugalska. Nad dolnym Tagiem i rzeką Sado rozciąga się Nizina Południowoportugalska. Najwyżej położony punkt całej Portugalii znajduje się natomiast na wyspach Azorach - jest to wulkan Pico - 2351 m n.p.m.

Portugalskie wybrzeże

Przepiękne portugalskie plaże są wizytówką kraju. Docenią je na pewno fani sportów wodnych – w Portugalii panują świetne warunki do uprawiania np. surfingu. W Portugalii linia brzegowa jest bardzo długa i znajduje się tam wiele różnorodnych plaż. Wybrzeże jest wyjątkowe – wody Oceanu Atlantyckiego tworzą wyjątkowe formy w wapiennych skałach. W Algarve można zobaczyć urokliwe zatoczki ukryte pod wysokimi klifami, szerokie, złociste plaże, gdzie fale równomiernie rozbijają się o brzeg, tajemnicze jaskinie i niezapomniane krajobrazy. Wiele tutejszych plaż zostało wyróżnionych Błękitną Flagą.

Na północ od Viana do Castelo (północna Portugalia) i na południu między przylądkiem Św. Wincentego a miastem Faro wybrzeża są strome, skaliste i trudno dostępne. Klifowy Cabo De Sao Vincente (Przylądek Świętego Wicentego), jest najbardziej wysuniętym na południe krańcem Europy z którego rozpościera się wspaniały widok na ocean.

Klimat w Portugalii – kiedy warto wybrać się na wycieczkę?

W Portugalii panuje klimatu śródziemnomorski oceaniczny. Do najcieplejszych miesięcy zalicza się lipiec i sierpień, gdzie temperatury często przekraczają 25 stopni. Ciepło jest również w maju, czerwcu, a także wrześniu i październiku, stąd tak częste wyjazdy do Portugalii poza sezonem. Nad Atlantykiem można liczyć na przyjemny powiew wiatru znad oceanu, co daje orzeźwienie podczas upalnego lata. Temperatury różnią się też w zależności do regionu, tereny górskie oczywiście charakteryzują się niższymi temperaturami. Najcieplejszy jest południowy region Algarve. W centrum na północy trzeba liczyć się z deszczowymi i chłodnymi zimami. Zima trwa krótko – od listopada/grudnia do lutego/marca, ze średnią temperaturą 12 °C.

Rzeki w Portugalii

Sieć rzeczna Portugalii jest dobrze rozwinięta. Wszystkie rzeki, zgodnie z ogólnym nachyleniem terenu, uchodzą do Oceanu Atlantyckiego. W dolnym biegu większe z nich są żeglowne: Tag na odcinku 212 km, Duero - 200 km, Mondego - 85 km, Gwadina - 72 km, Sado - 70 km, Vouga - 50 km.

Flora i fauna

Charakterystycznym elementem krajobrazu Portugalii są wiecznie zielone dęby korkowe z poobdzieraną korą. Południe kraju porastają wtórne zarośla typu makii a na północy i na wybrzeżu występują lasy sosnowe dostarczające kalafonii. Faunę reprezentują jelenie, sarny, zające, dziki, w górach wilki, ponadto żenety, mangusty etiopskie i bogactwo ptaków.

Obszary chronione zajmują 6,1% kraju. Do najbardziej znanych należy Park Narodowy Peneda - Geres, położony przy granicy z Hiszpanią, obejmujący górskie masywy Serra da Peneda oraz Serra do Geres. Z dzikiego ptactwa słyną rezerwaty Estuario do Sado i Estuario do Tejo, zajmujące lejkowate ujścia rzek Tag i Sado do oceanu Atlantyckiego.