Dżakarta - Przewodnik
<strong>Informacje podstawowe: </strong>
Informacje podstawowe:
Liczba mieszkanców: 12,3 mln
Polska ambasada: 56 Jalan Diponegoro, tel. 320509
Numer kierunkowy telefonu: 0062/21
Wazne numery telefonów:
Policja :110
Pierwsza pomoc: 118,119
Czas lokalny: Warszawa: 12.00, Dzakarta: 18.00
Komunikacja miejska:
Pociag: w miescie znajduje sie szesc dworców kolejowych
Autobus: jest podstawowym srodkiem transportu w miescie; prócz autobusów mozna korzystac z taksówek, becaków, bemo lub colta
Adres informacji turystycznej: przy lotnisku Soekarno - Hatta
Historia
Dzisiejsza stolica Indonezji zostala zalozona w XVI wieku jako port Sunda Kelapa. W 1527 r. otrzymala nazwe Djakarta. W 1619 r. Holendrzy w miejscu istniejacej osady zalozyli stolice Holenderskich Wschodnich Indii, zwanych Batavia.
Dzakarta, jako ze lezala na bagnistej równinie, zostala zalozona na modle miast w Holandii: z kanalami i domami budowanymi wsród nich blisko siebie. Ten typ zabudowy nie bardzo sprawdzal sie w goracym tropikalnym klimacie. Równoczesnie zaczelo powstawac drugie miasto, na terenie polozonym wyzej, w tradycyjnym stylu jawajskim.
Budynki w stylu holenderskim, zwane “godowns", nalezace do Kompani Wschodnioindyjskiej zdominowaly okolice portu. Znajdowalo sie tu centrum zarzadzania kolonia.
W 1949 r. Dzakarta jako najwieksze miasto kolonii zostala stolica niepodleglych Stanów Zjednoczonych Indonezji, zmienionych pózniej w Republike Indonezji. Jako najruchliwszy port w kraju i stolica olbrzymiego, nowego kraju, Dzakarta zaczela sie bardzo szybko rozwijac. Centrum zostalo zdominowane przez wiezowce ze stali i szkla, podczas gdy tradycyjne budownictwo z drewna bambusowego zachowalo sie w mieszkalnych dzielnicach na przedmiesciach.
Glówne atrakcje
Centrum miasta stanowi olbrzymi plac Merdeka. Góruje nad nim wysoki, liczacy 115 m wysokosci pomnik Medreka. Kolumne wzniesiono w latach 1960 - 75 dla upamietnienia walk o niepodleglosc Indonezji. Na jej wierzcholek mozna wjechac winda, z góry rozciaga sie wspaniala panorama miasta.
Przy placu wznosi sie olbrzymi meczet Istigal. Jest to najwieksza swiatynia muzulmanska w Azji poludniowo - wschodniej. Przy placu znajduje sie takze Palac Prezydencki.
Zupelnie inny charakter ma stara, kolonialna czesc miasta. Znajduje sie tu stary port Sunda Kalepa. Mozna w nim obejrzec stare lodzie róznych typów. Warto odwiedzic stare miasto - Kota. Zachowana jest tu spora ilosc dawnej, kolonialnej zabudowy z XVIII wieku. Wsród niej wyróznia sie stary ratusz.
Szczególnie bogaty jest miejscowy Ogród Zoologiczny. Mozna w nim obejrzec m.in. slynne smoki z Komodo. Z pozostalych obiektów godnych zwiedzania na przedmiesciach trzeba wymienic Taman Mini Indonesia. Jest to skansen, w którym prezentowane sa obiekty tradycyjnego budownictwa ze wszystkich regionów Indonezji.
Muzea i galerie
Muzeum Narodowe - miesci przy placu Merdeka, miesci bogate zbiory sztuki z calej Azji Poludniowo - Wschodniej. Ciekawa jest kolekcja porcelany, rzezby w drewnie i kamieniu
Muzeum Miejskie (Sejarah Jakarta Museum) - miesci sie w budynku dawnego, kolonialnego ratusza
Muzeum Morskie (Museum Bahari) - miesci sie w starym porcie, w jednym z magazynów Holenderskiej Kompani Wschodnioindyjskiej
Wayang Museum - prezentuje figury teatrzyku cieni i marionetek. W niedziele odbywaja sie pokazy teatrzyku
Zakupy
Dzakarta skupia w sobie wszystko co najlepsze z Indonezji. Mozna tu znalezc poszukiwane towary z calego kraju, bez koniecznosci zapuszczania sie w odlegle wyspy.
W miescie dobrze zaopatrzyc sie w wyroby sztuki indonezyjskiej oraz wyroby rzemiosla artystycznego. Wiele sklepików z rekodzielem znajduje sie na Pasar Barang Antik. Warto tez odwiedzic targ rybny - Pasar Ikan. Odbywa sie codziennie kolo portu.
Wiekszosc bogato zaopatrzonych domów handlowych znajduje sie w centrum, przy ulicach odchodzacych od placu Merdeka. Zaopatruje sie w nich najczesciej bogatsza warstwa stolicy oraz turysci. W zasadzie mozna w nich nabyc wszelkie potrzebne nam towary europejskie, aczkolwiek po nieco wyzszych cenach.
Miejscowi z reguly wola zaopatrywac sie na licznych bazarach. Kupujac na nich nalezy sie targowac. Pamietajmy, ze sami proponujac cene za jakis towar nieformalnie sie juz zgadzamy, ze go kupimy. Lepiej wiec wzbraniac sie przed proponowaniem ceny, aby uniknac pózniej wszelakich nieprzyjemnosci.
Gdzie jesc
Najtanszymi miejscami, gdzie mozna zjesc w Dzakarcie sa ruchome uliczne stoiska kaki lima - co w doslownym tlumaczeniu znaczy "piec nóg". Specjalizuja sie w jednym lub dwóch daniach.
Lokalami gastronomicznymi o najnizszym standardzie sa warung. Skladaja sie z kilku stolów i krzesel i oferuja te same dania co kaki lima. Wieksze sa rumah makan - doslownie “domy jedzenia". Oferuja one wiekszy komfort oraz szerszy zakres dan, niektóre z nich nawet posiadaja menu.
Wszystkie lokale oznaczane jako restaurant sa z reguly przeznaczone dla obcokrajowców i oferuja zwykle kuchnie miedzynarodowa.
Rozrywka
Olbrzymia Dzakarta skupia w sobie cala mieszanke kulturowa i etniczna Indonezji. Lezy co prawda w muzulmanskiej czesci kraju i brak tu kolorowego przepychu jakie spotkamy na Bali. Coraz czesciej nawiedzana przez turystów dba o zapewnienie im nalezytego programu. Troszcza sie o to przede wszystkim kompleksy w dzielnicach turystycznych jak np. w Ancol.
Rozrywki lepiej nie szukac na wlasna reke, gdyz niektóre dzielnice moga okazac sie niezbyt przyjaznie nastawione do obcych. Z racji islamskiego charakteru kraju samotnych eskapad powinny przede wszystkim unikac kobiety. Wiele lokali z definicji jest przeznaczonych tylko dla mezczyzn.
Wybrzeza morskie w poblizu miasta maja dobre warunki do uprawiania sportów wodnych. Szczególnie warto spróbowac tu surfingu. Informacja turystyczna udzieli wiadomosci o aktualnie panujacych warunkach do surfowania. Woda bedzie na pewno mila ochloda po dniu spedzonym w dusznym, goracym miescie.
Nad morzem w Ancol znajduje sie ogromny kompleks wypoczynkowo - rozrywkowy Taman Impial Jaya Ancol. Znajduja sie w nim liczne baseny, restauracje oraz delfinarium. Na pewno kazdy znajdzie w nim rozrywke dla siebie.
Centrum kulturalne miasta stanowi Taman Islail Marzuki. Czesto odbywaja sie w nim tradycyjne koncerty gamelanu. Mozna tez tu obejrzec pokazy tanców narodowych. Pokazy folkloru poszczególnych prowincji Indonezji odbywaja sie w skansenie Taman Mini Indonesia.
Polska ambasada: 56 Jalan Diponegoro, tel. 320509
Numer kierunkowy telefonu: 0062/21
Wazne numery telefonów:
Policja :110
Pierwsza pomoc: 118,119
Czas lokalny: Warszawa: 12.00, Dzakarta: 18.00
Komunikacja miejska:
Pociag: w miescie znajduje sie szesc dworców kolejowych
Autobus: jest podstawowym srodkiem transportu w miescie; prócz autobusów mozna korzystac z taksówek, becaków, bemo lub colta
Adres informacji turystycznej: przy lotnisku Soekarno - Hatta
Historia
Dzisiejsza stolica Indonezji zostala zalozona w XVI wieku jako port Sunda Kelapa. W 1527 r. otrzymala nazwe Djakarta. W 1619 r. Holendrzy w miejscu istniejacej osady zalozyli stolice Holenderskich Wschodnich Indii, zwanych Batavia.
Dzakarta, jako ze lezala na bagnistej równinie, zostala zalozona na modle miast w Holandii: z kanalami i domami budowanymi wsród nich blisko siebie. Ten typ zabudowy nie bardzo sprawdzal sie w goracym tropikalnym klimacie. Równoczesnie zaczelo powstawac drugie miasto, na terenie polozonym wyzej, w tradycyjnym stylu jawajskim.
Budynki w stylu holenderskim, zwane “godowns", nalezace do Kompani Wschodnioindyjskiej zdominowaly okolice portu. Znajdowalo sie tu centrum zarzadzania kolonia.
W 1949 r. Dzakarta jako najwieksze miasto kolonii zostala stolica niepodleglych Stanów Zjednoczonych Indonezji, zmienionych pózniej w Republike Indonezji. Jako najruchliwszy port w kraju i stolica olbrzymiego, nowego kraju, Dzakarta zaczela sie bardzo szybko rozwijac. Centrum zostalo zdominowane przez wiezowce ze stali i szkla, podczas gdy tradycyjne budownictwo z drewna bambusowego zachowalo sie w mieszkalnych dzielnicach na przedmiesciach.
Glówne atrakcje
Centrum miasta stanowi olbrzymi plac Merdeka. Góruje nad nim wysoki, liczacy 115 m wysokosci pomnik Medreka. Kolumne wzniesiono w latach 1960 - 75 dla upamietnienia walk o niepodleglosc Indonezji. Na jej wierzcholek mozna wjechac winda, z góry rozciaga sie wspaniala panorama miasta.
Przy placu wznosi sie olbrzymi meczet Istigal. Jest to najwieksza swiatynia muzulmanska w Azji poludniowo - wschodniej. Przy placu znajduje sie takze Palac Prezydencki.
Zupelnie inny charakter ma stara, kolonialna czesc miasta. Znajduje sie tu stary port Sunda Kalepa. Mozna w nim obejrzec stare lodzie róznych typów. Warto odwiedzic stare miasto - Kota. Zachowana jest tu spora ilosc dawnej, kolonialnej zabudowy z XVIII wieku. Wsród niej wyróznia sie stary ratusz.
Szczególnie bogaty jest miejscowy Ogród Zoologiczny. Mozna w nim obejrzec m.in. slynne smoki z Komodo. Z pozostalych obiektów godnych zwiedzania na przedmiesciach trzeba wymienic Taman Mini Indonesia. Jest to skansen, w którym prezentowane sa obiekty tradycyjnego budownictwa ze wszystkich regionów Indonezji.
Muzea i galerie
Muzeum Narodowe - miesci przy placu Merdeka, miesci bogate zbiory sztuki z calej Azji Poludniowo - Wschodniej. Ciekawa jest kolekcja porcelany, rzezby w drewnie i kamieniu
Muzeum Miejskie (Sejarah Jakarta Museum) - miesci sie w budynku dawnego, kolonialnego ratusza
Muzeum Morskie (Museum Bahari) - miesci sie w starym porcie, w jednym z magazynów Holenderskiej Kompani Wschodnioindyjskiej
Wayang Museum - prezentuje figury teatrzyku cieni i marionetek. W niedziele odbywaja sie pokazy teatrzyku
Zakupy
Dzakarta skupia w sobie wszystko co najlepsze z Indonezji. Mozna tu znalezc poszukiwane towary z calego kraju, bez koniecznosci zapuszczania sie w odlegle wyspy.
W miescie dobrze zaopatrzyc sie w wyroby sztuki indonezyjskiej oraz wyroby rzemiosla artystycznego. Wiele sklepików z rekodzielem znajduje sie na Pasar Barang Antik. Warto tez odwiedzic targ rybny - Pasar Ikan. Odbywa sie codziennie kolo portu.
Wiekszosc bogato zaopatrzonych domów handlowych znajduje sie w centrum, przy ulicach odchodzacych od placu Merdeka. Zaopatruje sie w nich najczesciej bogatsza warstwa stolicy oraz turysci. W zasadzie mozna w nich nabyc wszelkie potrzebne nam towary europejskie, aczkolwiek po nieco wyzszych cenach.
Miejscowi z reguly wola zaopatrywac sie na licznych bazarach. Kupujac na nich nalezy sie targowac. Pamietajmy, ze sami proponujac cene za jakis towar nieformalnie sie juz zgadzamy, ze go kupimy. Lepiej wiec wzbraniac sie przed proponowaniem ceny, aby uniknac pózniej wszelakich nieprzyjemnosci.
Gdzie jesc
Najtanszymi miejscami, gdzie mozna zjesc w Dzakarcie sa ruchome uliczne stoiska kaki lima - co w doslownym tlumaczeniu znaczy "piec nóg". Specjalizuja sie w jednym lub dwóch daniach.
Lokalami gastronomicznymi o najnizszym standardzie sa warung. Skladaja sie z kilku stolów i krzesel i oferuja te same dania co kaki lima. Wieksze sa rumah makan - doslownie “domy jedzenia". Oferuja one wiekszy komfort oraz szerszy zakres dan, niektóre z nich nawet posiadaja menu.
Wszystkie lokale oznaczane jako restaurant sa z reguly przeznaczone dla obcokrajowców i oferuja zwykle kuchnie miedzynarodowa.
Rozrywka
Olbrzymia Dzakarta skupia w sobie cala mieszanke kulturowa i etniczna Indonezji. Lezy co prawda w muzulmanskiej czesci kraju i brak tu kolorowego przepychu jakie spotkamy na Bali. Coraz czesciej nawiedzana przez turystów dba o zapewnienie im nalezytego programu. Troszcza sie o to przede wszystkim kompleksy w dzielnicach turystycznych jak np. w Ancol.
Rozrywki lepiej nie szukac na wlasna reke, gdyz niektóre dzielnice moga okazac sie niezbyt przyjaznie nastawione do obcych. Z racji islamskiego charakteru kraju samotnych eskapad powinny przede wszystkim unikac kobiety. Wiele lokali z definicji jest przeznaczonych tylko dla mezczyzn.
Wybrzeza morskie w poblizu miasta maja dobre warunki do uprawiania sportów wodnych. Szczególnie warto spróbowac tu surfingu. Informacja turystyczna udzieli wiadomosci o aktualnie panujacych warunkach do surfowania. Woda bedzie na pewno mila ochloda po dniu spedzonym w dusznym, goracym miescie.
Nad morzem w Ancol znajduje sie ogromny kompleks wypoczynkowo - rozrywkowy Taman Impial Jaya Ancol. Znajduja sie w nim liczne baseny, restauracje oraz delfinarium. Na pewno kazdy znajdzie w nim rozrywke dla siebie.
Centrum kulturalne miasta stanowi Taman Islail Marzuki. Czesto odbywaja sie w nim tradycyjne koncerty gamelanu. Mozna tez tu obejrzec pokazy tanców narodowych. Pokazy folkloru poszczególnych prowincji Indonezji odbywaja sie w skansenie Taman Mini Indonesia.
Indonezja na skróty
Miejsca:
Przewodnik - Galeria
1/26