Kultura Izraela
Silny wpływ na rozwój społeczny i kulturalny obszarów Izraela miało położenie między <strong>najstarszymi cywilizacjami świata</strong>: Egiptem a Mezopotamią oraz krajami morza Śródziemnego a Arabią.
Silny wpływ na rozwój społeczny i kulturalny obszarów Izraela miało położenie między najstarszymi cywilizacjami świata: Egiptem a Mezopotamią oraz krajami morza Śródziemnego a Arabią.
Społeczeństwo izraelskie jest niejednorodne i przypomina barwną mozaikę. Obszar zajmowany przez Izrael jest kolebką dwóch, spośród trzech największych monoteistycznych religii.
Żydzi są tu obecni od czasów Starego Testamentu, 2000 lat temu narodziło się tutaj chrześcijaństwo, natomiast muzułmanie czczą Jerozolimę, jako trzecie ze swych świętych miejsc.
Izrael jest państwem żydowskim i wyznaniem dominującym jest tutaj judaizm. Jest to jedna z najstarszych religii świata, opierająca się na wierze w jednego Boga Jahwe, jego przymierzu z Żydami jako narodem wybranym i oczekiwaniu na przyjście Mesjasza.
Opiera się ona na dwóch ważnych księgach: Torze (czyli Pięcioksiągu Starego Testamentu) i Talmudzie.
Najbardziej religijni, pobożni czy ortodoksyjni Żydzi nazywani są chasydami (lub haredim). Mężczyzn wyróżniają czarne kapelusze, długie czarne chałaty, białe koszule bez krawata i krótkie włosy z pejsami (payot). Ich strój jest wyrazem pokory, a także znakiem żałoby po zniszczeniu Świątyni.
Chociaż większość mieszkańców, uważa się za osoby świeckie, ich duchowe korzenie tkwią silnie w judaizmie, czego dowodem jest poszanowanie takich tradycji, jak obrzezanie i bar micwa.
Według prawa żydowskiego noworodek płci męskiej powinien być obrzezany ósmego dnia po narodzeniu. Po osiągnięciu 13 roku życia - wieku dojrzałości religijnej, żydowski chłopiec staje się bar mictwa, oznacza to, że musi odtąd przestrzegać prawa żydowskiego.
W pierwszy szabat po 13 urodzinach chłopiec po raz pierwszy czyta Torę w synagodze, która jest domem modlitwy. Synagoga pełni także funkcję miejsca nauki i studiów nad Pismem Świętym. Odbywają się w niej również posiedzenia Rady Gminy i sądu rabinackiego.
Najważniejszym posiłkiem w większości żydowskich domów jest piątkowa kolacja, rozpoczynająca szabat. Dla wyznawców judaizmu ten szczególny dzień rozpoczyna się wraz z piątkowym zachodem słońca. W szabat zabroniona jest wszelka praca, chyba że w grę wchodzi ludzkie życie.
Sztuka dawnego Izraela czerpała z tradycji artystycznej Kananejczyków. Nie oparła się także wpływom sztuki Egiptu i Mezopotamii. W okresie wielowiekowej diaspory wybitni artyści żydowscy realizowali swoje dzieła jako obywatele krajów, w których żyli.
Współczesna sztuka Izraela rozwinęła się wraz z założeniem w 1906 roku szkoły artystycznej Becalel w Jerozolimie. Jej twórcy propagowali w malarstwie czerpanie wątków z dawnej tradycji i rodzimego pejzażu. Sztuka Izraelska nawiązuje także do symboliki judaizmu.
Mieszkańcy Izraela są serdecznymi, otwartymi ludźmi, a młody naród nadal przenika duch pionierski, wywodzący się jeszcze z czasów powstania państwa. Izraelczycy w dalszym ciągu kładą nacisk na zdrowy tryb życia i ciężką pracę.
Są wielbicielami wszelkich form sztuki. W kraju jest kilka orkiestr na najwyższym, światowym poziomie. Miasta mogą poszczycić się wieloma galeriami, salami teatralnymi czy licznymi księgarniami. Światową sławą cieszy się Izraelska Orkiestra Filharmoniczna i skrzypek Icchak Perlman.
Klezmer to tradycyjna muzyka taneczna, która narodziła się wśród aszkenazyjczyków - czyli Żydów mieszkających we Wschodniej i Środkowej Europie rozsławiona w ostatnich latach muzikalem “Skrzypek na dachu". Główną rolę odgrywają w niej skrzypce, a melodia może być zarówno melancholijna i rzewna, jak i pobudzająca i rytmiczna.
Żydzi są tu obecni od czasów Starego Testamentu, 2000 lat temu narodziło się tutaj chrześcijaństwo, natomiast muzułmanie czczą Jerozolimę, jako trzecie ze swych świętych miejsc.
Izrael jest państwem żydowskim i wyznaniem dominującym jest tutaj judaizm. Jest to jedna z najstarszych religii świata, opierająca się na wierze w jednego Boga Jahwe, jego przymierzu z Żydami jako narodem wybranym i oczekiwaniu na przyjście Mesjasza.
Opiera się ona na dwóch ważnych księgach: Torze (czyli Pięcioksiągu Starego Testamentu) i Talmudzie.
Najbardziej religijni, pobożni czy ortodoksyjni Żydzi nazywani są chasydami (lub haredim). Mężczyzn wyróżniają czarne kapelusze, długie czarne chałaty, białe koszule bez krawata i krótkie włosy z pejsami (payot). Ich strój jest wyrazem pokory, a także znakiem żałoby po zniszczeniu Świątyni.
Chociaż większość mieszkańców, uważa się za osoby świeckie, ich duchowe korzenie tkwią silnie w judaizmie, czego dowodem jest poszanowanie takich tradycji, jak obrzezanie i bar micwa.
W pierwszy szabat po 13 urodzinach chłopiec po raz pierwszy czyta Torę w synagodze, która jest domem modlitwy. Synagoga pełni także funkcję miejsca nauki i studiów nad Pismem Świętym. Odbywają się w niej również posiedzenia Rady Gminy i sądu rabinackiego.
Najważniejszym posiłkiem w większości żydowskich domów jest piątkowa kolacja, rozpoczynająca szabat. Dla wyznawców judaizmu ten szczególny dzień rozpoczyna się wraz z piątkowym zachodem słońca. W szabat zabroniona jest wszelka praca, chyba że w grę wchodzi ludzkie życie.
Sztuka dawnego Izraela czerpała z tradycji artystycznej Kananejczyków. Nie oparła się także wpływom sztuki Egiptu i Mezopotamii. W okresie wielowiekowej diaspory wybitni artyści żydowscy realizowali swoje dzieła jako obywatele krajów, w których żyli.
Współczesna sztuka Izraela rozwinęła się wraz z założeniem w 1906 roku szkoły artystycznej Becalel w Jerozolimie. Jej twórcy propagowali w malarstwie czerpanie wątków z dawnej tradycji i rodzimego pejzażu. Sztuka Izraelska nawiązuje także do symboliki judaizmu.
Mieszkańcy Izraela są serdecznymi, otwartymi ludźmi, a młody naród nadal przenika duch pionierski, wywodzący się jeszcze z czasów powstania państwa. Izraelczycy w dalszym ciągu kładą nacisk na zdrowy tryb życia i ciężką pracę.
Są wielbicielami wszelkich form sztuki. W kraju jest kilka orkiestr na najwyższym, światowym poziomie. Miasta mogą poszczycić się wieloma galeriami, salami teatralnymi czy licznymi księgarniami. Światową sławą cieszy się Izraelska Orkiestra Filharmoniczna i skrzypek Icchak Perlman.
Klezmer to tradycyjna muzyka taneczna, która narodziła się wśród aszkenazyjczyków - czyli Żydów mieszkających we Wschodniej i Środkowej Europie rozsławiona w ostatnich latach muzikalem “Skrzypek na dachu". Główną rolę odgrywają w niej skrzypce, a melodia może być zarówno melancholijna i rzewna, jak i pobudzająca i rytmiczna.
Opinie o miastach w Izraelu
Ejlat
Michał
Bardzo fajny kurort. Plaże są zadbane, ładnie zagospodarowane. Bez leżaka czy parasola spokojnie można korzystać za darmo. Deptak wzdłuż wybrzeża usiany markowymi i zwykłymi sklepami. Sporo miejsc do jedzenia zarówno restauracji jak i barów.
Kłopotem Eilatu jest krajowe lotnisko w centrum miasta przez co czasem samolot przeleci nad głową ale jakoś bardzo mi to nie doskwierało a i tak nowe lotnisko po za miastem jest już prawie gotowe.
Osobiście czułem się tam bezpiecznie, żadnej podejrzanej sytuacji a nawet grup robiących rozróby - spokojnie i kulturalnie.
Pogoda w grudniu bardzo dobra. Polecam
Kłopotem Eilatu jest krajowe lotnisko w centrum miasta przez co czasem samolot przeleci nad głową ale jakoś bardzo mi to nie doskwierało a i tak nowe lotnisko po za miastem jest już prawie gotowe.
Osobiście czułem się tam bezpiecznie, żadnej podejrzanej sytuacji a nawet grup robiących rozróby - spokojnie i kulturalnie.
Pogoda w grudniu bardzo dobra. Polecam
Izrael na skróty
Miejsca:
Przewodnik - Galeria
1/26