Kultura Izraela
Silny wpływ na rozwój społeczny i kulturalny obszarów Izraela miało położenie między <strong>najstarszymi cywilizacjami świata</strong>: Egiptem a Mezopotamią oraz krajami morza Śródziemnego a Arabią.
Silny wpływ na rozwój społeczny i kulturalny obszarów Izraela miało położenie między najstarszymi cywilizacjami świata: Egiptem a Mezopotamią oraz krajami morza Śródziemnego a Arabią.
Społeczeństwo izraelskie jest niejednorodne i przypomina barwną mozaikę. Obszar zajmowany przez Izrael jest kolebką dwóch, spośród trzech największych monoteistycznych religii.
Żydzi są tu obecni od czasów Starego Testamentu, 2000 lat temu narodziło się tutaj chrześcijaństwo, natomiast muzułmanie czczą Jerozolimę, jako trzecie ze swych świętych miejsc.
Izrael jest państwem żydowskim i wyznaniem dominującym jest tutaj judaizm. Jest to jedna z najstarszych religii świata, opierająca się na wierze w jednego Boga Jahwe, jego przymierzu z Żydami jako narodem wybranym i oczekiwaniu na przyjście Mesjasza.
Opiera się ona na dwóch ważnych księgach: Torze (czyli Pięcioksiągu Starego Testamentu) i Talmudzie.
Najbardziej religijni, pobożni czy ortodoksyjni Żydzi nazywani są chasydami (lub haredim). Mężczyzn wyróżniają czarne kapelusze, długie czarne chałaty, białe koszule bez krawata i krótkie włosy z pejsami (payot). Ich strój jest wyrazem pokory, a także znakiem żałoby po zniszczeniu Świątyni.
Chociaż większość mieszkańców, uważa się za osoby świeckie, ich duchowe korzenie tkwią silnie w judaizmie, czego dowodem jest poszanowanie takich tradycji, jak obrzezanie i bar micwa.
Według prawa żydowskiego noworodek płci męskiej powinien być obrzezany ósmego dnia po narodzeniu. Po osiągnięciu 13 roku życia - wieku dojrzałości religijnej, żydowski chłopiec staje się bar mictwa, oznacza to, że musi odtąd przestrzegać prawa żydowskiego.
W pierwszy szabat po 13 urodzinach chłopiec po raz pierwszy czyta Torę w synagodze, która jest domem modlitwy. Synagoga pełni także funkcję miejsca nauki i studiów nad Pismem Świętym. Odbywają się w niej również posiedzenia Rady Gminy i sądu rabinackiego.
Najważniejszym posiłkiem w większości żydowskich domów jest piątkowa kolacja, rozpoczynająca szabat. Dla wyznawców judaizmu ten szczególny dzień rozpoczyna się wraz z piątkowym zachodem słońca. W szabat zabroniona jest wszelka praca, chyba że w grę wchodzi ludzkie życie.
Sztuka dawnego Izraela czerpała z tradycji artystycznej Kananejczyków. Nie oparła się także wpływom sztuki Egiptu i Mezopotamii. W okresie wielowiekowej diaspory wybitni artyści żydowscy realizowali swoje dzieła jako obywatele krajów, w których żyli.
Współczesna sztuka Izraela rozwinęła się wraz z założeniem w 1906 roku szkoły artystycznej Becalel w Jerozolimie. Jej twórcy propagowali w malarstwie czerpanie wątków z dawnej tradycji i rodzimego pejzażu. Sztuka Izraelska nawiązuje także do symboliki judaizmu.
Mieszkańcy Izraela są serdecznymi, otwartymi ludźmi, a młody naród nadal przenika duch pionierski, wywodzący się jeszcze z czasów powstania państwa. Izraelczycy w dalszym ciągu kładą nacisk na zdrowy tryb życia i ciężką pracę.
Są wielbicielami wszelkich form sztuki. W kraju jest kilka orkiestr na najwyższym, światowym poziomie. Miasta mogą poszczycić się wieloma galeriami, salami teatralnymi czy licznymi księgarniami. Światową sławą cieszy się Izraelska Orkiestra Filharmoniczna i skrzypek Icchak Perlman.
Klezmer to tradycyjna muzyka taneczna, która narodziła się wśród aszkenazyjczyków - czyli Żydów mieszkających we Wschodniej i Środkowej Europie rozsławiona w ostatnich latach muzikalem “Skrzypek na dachu". Główną rolę odgrywają w niej skrzypce, a melodia może być zarówno melancholijna i rzewna, jak i pobudzająca i rytmiczna.
Żydzi są tu obecni od czasów Starego Testamentu, 2000 lat temu narodziło się tutaj chrześcijaństwo, natomiast muzułmanie czczą Jerozolimę, jako trzecie ze swych świętych miejsc.
Izrael jest państwem żydowskim i wyznaniem dominującym jest tutaj judaizm. Jest to jedna z najstarszych religii świata, opierająca się na wierze w jednego Boga Jahwe, jego przymierzu z Żydami jako narodem wybranym i oczekiwaniu na przyjście Mesjasza.
Opiera się ona na dwóch ważnych księgach: Torze (czyli Pięcioksiągu Starego Testamentu) i Talmudzie.
Najbardziej religijni, pobożni czy ortodoksyjni Żydzi nazywani są chasydami (lub haredim). Mężczyzn wyróżniają czarne kapelusze, długie czarne chałaty, białe koszule bez krawata i krótkie włosy z pejsami (payot). Ich strój jest wyrazem pokory, a także znakiem żałoby po zniszczeniu Świątyni.
Chociaż większość mieszkańców, uważa się za osoby świeckie, ich duchowe korzenie tkwią silnie w judaizmie, czego dowodem jest poszanowanie takich tradycji, jak obrzezanie i bar micwa.
W pierwszy szabat po 13 urodzinach chłopiec po raz pierwszy czyta Torę w synagodze, która jest domem modlitwy. Synagoga pełni także funkcję miejsca nauki i studiów nad Pismem Świętym. Odbywają się w niej również posiedzenia Rady Gminy i sądu rabinackiego.
Najważniejszym posiłkiem w większości żydowskich domów jest piątkowa kolacja, rozpoczynająca szabat. Dla wyznawców judaizmu ten szczególny dzień rozpoczyna się wraz z piątkowym zachodem słońca. W szabat zabroniona jest wszelka praca, chyba że w grę wchodzi ludzkie życie.
Sztuka dawnego Izraela czerpała z tradycji artystycznej Kananejczyków. Nie oparła się także wpływom sztuki Egiptu i Mezopotamii. W okresie wielowiekowej diaspory wybitni artyści żydowscy realizowali swoje dzieła jako obywatele krajów, w których żyli.
Współczesna sztuka Izraela rozwinęła się wraz z założeniem w 1906 roku szkoły artystycznej Becalel w Jerozolimie. Jej twórcy propagowali w malarstwie czerpanie wątków z dawnej tradycji i rodzimego pejzażu. Sztuka Izraelska nawiązuje także do symboliki judaizmu.
Mieszkańcy Izraela są serdecznymi, otwartymi ludźmi, a młody naród nadal przenika duch pionierski, wywodzący się jeszcze z czasów powstania państwa. Izraelczycy w dalszym ciągu kładą nacisk na zdrowy tryb życia i ciężką pracę.
Są wielbicielami wszelkich form sztuki. W kraju jest kilka orkiestr na najwyższym, światowym poziomie. Miasta mogą poszczycić się wieloma galeriami, salami teatralnymi czy licznymi księgarniami. Światową sławą cieszy się Izraelska Orkiestra Filharmoniczna i skrzypek Icchak Perlman.
Klezmer to tradycyjna muzyka taneczna, która narodziła się wśród aszkenazyjczyków - czyli Żydów mieszkających we Wschodniej i Środkowej Europie rozsławiona w ostatnich latach muzikalem “Skrzypek na dachu". Główną rolę odgrywają w niej skrzypce, a melodia może być zarówno melancholijna i rzewna, jak i pobudzająca i rytmiczna.
Opinie o miastach w Izraelu
Ein Bokek
megi85
Morze Martwe Ogólnie: Cóż..wokół tylko Morze Martwe i pustynia..zero życia, za to wrażenia niezapomniane.
Atrakcje turystyczne: Jedyną, największą atrakcją tej części Izraela jest właśnie Morze Martwe, połóżone w najniższej depresji świata. Z brzegu widać przeciwległy brzeg, leżący już w Jordanii. Niedaleko znajduje się piękna oaza Ein Gedi z wodospadami i ciekawą fauną i florą (ok. 30-40 min. drogi autem).
Aktywny wypoczynek: Nie ma tu właściwie żadnej możliwości aktywnego wypoczynku. W Morzu pływanie własciwie jest niemożliwe ze względu na wysoką gęstość wody, a w okolicy nie ma żadnych miejsc w których można by się troche poruszać. Chyba, że kogoś zadowala hotelowa siłownia.
Życie nocne: Życie nocne toczy się tylko w hotelowych dyskotekach.
Komunikacja: Nie widziałam tutaj żadnej komunikacji miejskiej. Można tu dojechać samochodem bądĽ autokarem. Być może istenieje jakaś linia autobusowa widmo, ale podczas moich kilkunastu pobytów nie widziałam żadnego autobusu "miejskiego".
Jedzenie i restauracje: Jedzenie również prawie tylko w hotelach. W okolicach Morza można znaleĽć pojedyncze arabskie knajpki w których można przyzwoicie zjeść.
Zdrowie i bezpieczeństwo: W Morzu utopić się teoretycznie nie da, 99% plaż jest strzeżonych (i płatnych). Wygląda to tak, że przed wjazdem na parking uiszcza się opłatę (nie jest to jakaś bardzo wygórowana kwota), więc ani o swój samochód ani o swoje rzeczy ani o siebie nie należy się zanadto marwtić, bo wszystko jest na ogrodzonym terenie. Nie należy też zapominać o zdrowotnych właściwościach Morza Martwego.
Pogoda: Najlepiej jechać jesienią, kiedy temperatura jest już lagodniejsza. Latem dochodzi nawet do prawie 50 stopni Celsjusza (w słońcu oczywiście).PóĽną polską wiosną temperatura też jest znośna, a woda w Morzu nie przypomina gorącej zupy, jak to się dzieje latem..
Plaża: Plaże są bardzo różne, zazwyczaj "stworzone" przez człowieka (i twarde - na ręcznikach się raczej nie leży ale na płatnych leżakach lub krzesłach), ponieważ brzed Morza jest dość "dziki".
Atrakcje turystyczne: Jedyną, największą atrakcją tej części Izraela jest właśnie Morze Martwe, połóżone w najniższej depresji świata. Z brzegu widać przeciwległy brzeg, leżący już w Jordanii. Niedaleko znajduje się piękna oaza Ein Gedi z wodospadami i ciekawą fauną i florą (ok. 30-40 min. drogi autem).
Aktywny wypoczynek: Nie ma tu właściwie żadnej możliwości aktywnego wypoczynku. W Morzu pływanie własciwie jest niemożliwe ze względu na wysoką gęstość wody, a w okolicy nie ma żadnych miejsc w których można by się troche poruszać. Chyba, że kogoś zadowala hotelowa siłownia.
Życie nocne: Życie nocne toczy się tylko w hotelowych dyskotekach.
Komunikacja: Nie widziałam tutaj żadnej komunikacji miejskiej. Można tu dojechać samochodem bądĽ autokarem. Być może istenieje jakaś linia autobusowa widmo, ale podczas moich kilkunastu pobytów nie widziałam żadnego autobusu "miejskiego".
Jedzenie i restauracje: Jedzenie również prawie tylko w hotelach. W okolicach Morza można znaleĽć pojedyncze arabskie knajpki w których można przyzwoicie zjeść.
Zdrowie i bezpieczeństwo: W Morzu utopić się teoretycznie nie da, 99% plaż jest strzeżonych (i płatnych). Wygląda to tak, że przed wjazdem na parking uiszcza się opłatę (nie jest to jakaś bardzo wygórowana kwota), więc ani o swój samochód ani o swoje rzeczy ani o siebie nie należy się zanadto marwtić, bo wszystko jest na ogrodzonym terenie. Nie należy też zapominać o zdrowotnych właściwościach Morza Martwego.
Pogoda: Najlepiej jechać jesienią, kiedy temperatura jest już lagodniejsza. Latem dochodzi nawet do prawie 50 stopni Celsjusza (w słońcu oczywiście).PóĽną polską wiosną temperatura też jest znośna, a woda w Morzu nie przypomina gorącej zupy, jak to się dzieje latem..
Plaża: Plaże są bardzo różne, zazwyczaj "stworzone" przez człowieka (i twarde - na ręcznikach się raczej nie leży ale na płatnych leżakach lub krzesłach), ponieważ brzed Morza jest dość "dziki".
Izrael na skróty
Miejsca:
Przewodnik - Galeria
1/26