Geografia Finlandii
<rys1>Finlandia położona jest we wschodniej części <strong>Półwyspu Skandynawskiego</strong>. Aż na 1100 km graniczy z Morzem Bałtyckim, wciągnięta między zatokę Botnicką i Fińską.
Największy archipelag tworzą Wyspy Alandzkie. Obszar kraju stale zwiększa się kosztem morza. Jest to efekt nieustannego podnoszenia się lądu od czasu ustąpienia ostatniego zlodowacenia.
Większość obszaru Finlandii to niziny, mimo to trudno tu znaleść teren płaski. Liczne są skaliste lub kamieniste, niewysokie pagórki, między którymi leżą rozległe bagniska i torfowiska. W języku fińskim Suomi oznacza kraina bagien. Wśród niezmierzonej ilości lasów liczne są jeziora, o czystych i błękitnych wodach.
Północną część kraju, poza kołem podbiegunowym, zajmuje Laponia. Jest to obszar wyżynny o przeciętnych wysokościach 300 - 400 m n.p.m., wielkością dorównujący Austrii. Teren jest tu pozbawiony drzew, za to porośnięty tundrą (mchem, porostami i płożącymi się roślinami). Liczne są wzniesienia zwane tunturi.
Finlandia należy do strefy klimatu umiarkowanego chłodnego. Charakterystyczne są tu duże różnice temperatur pomiędzy latem i zimą. Latem temperatura waha się zazwyczaj w granicach 18 - 24°C, a czasem może nawet dojść do 30°C.
Dni są długie i jasne. Poza kołem podbiegunowym okresowo słońce w ogóle nie zachodzi. Na północ od Rovaniemi dzień polarny trwa około dwóch miesięcy. Tyle samo trwa tutaj jednak noc polarna. W części południowej Finlandii zimą dni są bardzo krótkie i ponure.
Ze względu na małą ilość światła dziennego zimy są tu mroźne. Na południu kraju, w Helsinkach temperatura waha się między 0 a -20°C, a im dalej na północ tym jest chłodniej. Zimy zazwyczaj trwają od końca października do początku kwietnia. Pokrywa śnieżna na południu zalega od listopada do marca. Z tego względu Finlandia nazywana jest również krajem trzech zim : jesiennej, właściwej i wiosennej.
Najbardziej charakterystycznym elementem krajobrazu są jeziora. Właśnie ze względu na ich duże zagęszczenie Finlandia nazywana jest krajem tysiąca jezior. Ich liczba dochodzi w rzeczywistości aż do 190 tys. Wszystkie są pozostałością po olbrzymim lądolodzie, który pokrywał kraj jeszcze 10 tys. lat temu.
Największe zgrupowanie akwenów znajduje się we wschodniej części kraju. Kraina Jezior Saimaa to największy w Europie system naturalnych zbiorników wodnych o powierzchni 4400 km2, czterdziestokrotnie większy od jez. Śniardwy. Tworzy on niesamowitą i piękną mozaikę, składającą się z wody, lasów i skał.
Również na północy znajdują się najdłuższe rzeki Finlandii. Kemi ma długość 600 km. O 200 km krótsza Tornio to najdłuższa całkowicie nieuregulowana rzeka w Europie.
Zwierzęciem charakterystycznym dla całej Finlandii, okrzyknięty jej narodowym ptakiem, jest łabędź krzykliwy. W lasach żyją jeszcze niedźwiedzie i wilki. Nad morzem spotkać można foki obrączkowane. Symbolem Laponii jest natomiast renifer.
Finlandia na skróty
Miejsca:
Przewodnik - Galeria
1/26