Luksemburg jest jednym z
najbogatszych państw Unii Europejskiej.
Szybki rozwój początkowo zawdzięczał wydobyciu
rud żelaza na południu kraju. Rozwinięto wówczas przemysł metalurgiczny, maszynowy i metalowy.
Dalszy rozkwit Wielkie Księstwo Luksemburga zawdzięcza udanej rozbudowie sektora usługowego, zwłaszcza części
finansowo-bankowej.
Liberalne ustawodawstwo finansowe i handlowe,
niskie podatki,
tajemnica bankowa, zyski kursowe, wielojęzyczność powodują, że Luksemburg wyrósł na ważne centrum finansowe, skupiające liczne banki, instytucje finansowe i giełdowe.
Rolnictwo zapewnia w znacznym zakresie żywnościową samowystarczalność kraju, dostarcza surowców przemysłowi, a jego produkty są także towarem eksportowym.
Podstawą rolnictwa jest
hodowla bydła (głównie mlecznego) i trzody chlewnej. Uprawia się
zboża: jęczmień, pszenicę i owies oraz buraki cukrowe, ziemniaki, a także warzywa i owoce.
Wzdłuż doliny Mozeli ciągną się
winnice, z których pochodzą słynne wina:
Riesling i
Pinot. W okolicach stolicy znajdują się wielkie
plantacje róż, które są ważnym surowcem przemysłu perfumeryjnego państwa.
Luksemburg
eksportuje stal, maszyny, tworzywa i włókna syntetyczne.
Importuje środki transportu, surowce i paliwa oraz chemikalia.
Partnerami handlowymi kraju są przede wszystkim Belgia, Francja i Niemcy. Dobrze rozwinięty jest także
przemysł materiałów budowlanych (w tym cementowy) w oparciu o wydobycie piasków, żwirów, gipsu i kruszywa.
Około 50 % miejsc pracy zajmują
cudzoziemcy, głównie Portugalczycy i Włosi oraz dojeżdżający do pracy z państw sąsiednich. Spowodowane jest to niewielkim przyrostem naturalnym, który wynosi 3 %. Utrzymująca się na stałym poziomie liczba mieszkańców
nie wystarcza dla obsadzenia nowo powstałych stanowisk.