Pierwszymi mieszkańcami terenów obejmujących obecną Austrię, byli prawdopodobnie <strong>Ilirowie</strong>. Około 400 r. p.n.e. osiedlili się tu <strong>Celtowie</strong>, zakładając państwo zwane <strong>Noricum</strong>. W II w. p.n.e. penetrowali te ziemie <strong>Rzymianie</strong>, którzy ostatecznie podbili cały obszar w 15 r. p.n.e. Około 300 r. n.e. wkroczyło do Austrii <strong>chrześcijaństwo</strong>.
Pierwszymi mieszkańcami terenów obejmujących obecną Austrię, byli prawdopodobnie Ilirowie. Około 400 r. p.n.e. osiedlili się tu Celtowie, zakładając państwo zwane Noricum. W II w. p.n.e. penetrowali te ziemie Rzymianie, którzy ostatecznie podbili cały obszar w 15 r. p.n.e. Około 300 r. n.e. wkroczyło do Austrii chrześcijaństwo.
Po upadku zachodniego cesarstwa rzymskiego w V w. zaczęli się tu osiedlać Bawarowie i Awarowie. Karol Wielki po podbiciu w 803 r tego terytorium zgładził Awarów i utworzył na ziemiach naddunajskich Marchię Wschodnią (Ostmark). Zapoczątkowało to ponowną chrystianizację kraju. Po rozpadzie Cesarstwa Franków i najazdach Węgrów Austria, pod rządami Babenbergów (lata 976-1246), stała się jednym z lennych księstw Rzeszy niemieckiej.
Po śmierci księcia Fryderyka II w 1246 r. Austria na krótko była we władaniu króla czeskiego Przemysława Ottokara II. Po okresie wielkiego bezkrólewia w latach 1254-73 władzę przejęła dynastia Habsburgów, która władać miała tymi ziemiami od 1282 aż do 1918 r. Dynastii tej udało się również od 1438 r. na stałe opanować tron Świętego Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego.
Pierwszym cesarzem został Rudolf IV Habsburg, jako cesarz nazwany Rudolfem I. Jednocześnie już od XIV wieku Habsburgowie prowadzili zręczną politykę rozszerzania swych posiadłości dziedzicznych. Początkowo przyłączyli w granice państwa Karyntię, Tyrol, Krainę, Bryzgowię i Triestr, a w wyniku zawieranych małżeństw dynastycznych objęli swoim panowaniem w XVI - XVIII wieku także Czechy ze Śląskiem, Węgry, Belgię, Mediolan i Neapol.
Po podziale dynastii na dwie linie: hiszpańską i austriacką, w 1556 roku Habsburgowie austriaccy skoncentrowali się przede wszystkim na ekspansji w Europie Środkowej oraz na obronie przed Turkami. Najazdy tureckie skończyły się wraz ze zwycięstwem Jana III Sobieskiego pod Wiedniem w roku 1683.
W owym czasie głównym rywalem Austrii o hegemonię w Europie była Francja. Po wygaśnięciu w 1740 roku austriackiej męskiej linii Habsburgów na tronie zasiadła Maria Teresa, która cztery lata wcześniej poślubiła Franciszka Lotaryńskiego, co dało początek dynastii habsbursko-lotaryńskiej.
Mocarstwa europejskie przeciwne dziedziczeniu tronu przez kobietę wywołały w wojnę o sukcesję (1740-1748) w której Francja sprzymierzyła się przeciwko Austrii z Prusami, Bawarią i Hiszpanią. Ostatecznie Maria Teresa zachowała tron, ale utraciła Śląsk na rzecz Prus. Nowe zdobycze terytorialne uzyskali jednak Habsburgowie biorąc udział w pierwszym i trzecim rozbiorze Polski. Osłabienie państwa przynosiły natomiast klęski w wojnach z Napoleonem w latach 1792-1815.
W 1804 Franciszek II przyjął tytuł cesarza austriackiego i zrzekł się tronu Cesarstwa Narodu Niemieckiego, które praktycznie przestało istnieć. Jednak nasilające się w czasie XIX wieku tendencje zjednoczeniowe w Niemczech, w których dominującą rolę odgrywały Prusy doprowadziły w końcu do starcia prusko - austriackiego o hegemonię. Przegrana w bitwie pod Sadową w 1866 r. zmusiła ostatecznie Austrię do zmiany kierunku polityki. W 1867 utworzono dualistyczną monarchię austro-węgierską.
W I wojnie światowej Austro-Węgry brały udział po stronie Niemiec. Po klęsce Niemiec i detronizacji dynastii Habsburgów proklamowano w roku 1919 republikę, w której skład weszły jedynie ziemie niemieckojęzyczne, obejmujące państwo w dzisiejszych granicach.
Rządy austrofaszystów doprowadziły do włączenia kraju przez Hitlera do III Rzeszy. W roku 1945, po zakończeniu wojny, przywrócono republikę, a kraj podzielono na cztery strefy okupacyjne: amerykańską, brytyjską, francuską i radziecką.
W roku 1955 podpisano traktat o odbudowie niezawisłej i demokratycznej Austrii. Na mocy tego traktatu przywrócono Austrii suwerenność, a parlament austriacki uchwalił ustawę konstytucyjną o wieczystej neutralności. W 1995 Austria stała się członkiem Unii Europejskiej.
Opinie o miastach w Austrii
4,6
Saalbach
callogero
Niezapomniane wspomnienia... Ogólnie: Tą urokliwą, pięknie położoną w śrut Alpejskich szczytów i fantastycznie przygotowanych tras narciarskich miejscowość polecam w szczególności wszystkim tym, którzy dopiero zaczynają swoją przygodę z nartami.Na tym etapie ważne jest pierwsze wrażenie i obudzenie w sobie samym miłości do nart i obcowania z zaśnieżonymi stokami tak wyjątkowych gór jakimi są Alpy.Moje wrażenie z pierwszego tego typu wyjazdu było wręcz doskonałe...ośmielę się użyć stwierdzenia iż Saalbach to po prostu raj dla narciarzy oraz wszystkich kochających górski, niepowtarzalny klimat... Atrakcje turystyczne: Saalbach jako miejscowość już sama w sobie jest atrakcją turystyczną.Za dnia daje się wyczuć miejscowy folklor w architekturze i pozytywnym nastawieniu mieszkańców oraz odwiedzających turystów.Do odwiedzenia tej miejscowości zachęcam wszystkich tych, którzy lubią wieczorne spacery przy krystalicznie czystym powietrzu i bajkowym klimacie miasteczka ( jako formę zbierania sił na kolejny dzień śnieżnych szaleństw ) oraz ludzi ceniących sobie romantyczny nastrój licznych kawiarenek gdzie patrząc partnerce /partnerowi w oczy gotowi będziecie na najszczersze wyznania.Nie brakuje również gwarnych, typowych Austriakom barów i pijalni gdzie miejscowe przyśpiewki mobilizują do kolejnego łyka wyśmienitego,regionalnego piwa... Aktywny wypoczynek: Każdy, kto choć raz zasmakuję wspaniale przygotowanych nartostrad, których łącznie jest tak kilkadziesiąt kilometrów, nie będzie chciał zmieniać miejsca zimowych szaleństw na żadne inne. Trasy zjazdowe różnorodnością krajobrazową ( przejazdy lasami oraz odkryte stoki ) oraz pod względem trudności pokonywanego odcinka zadowolą chyba najbardziej wytrawnych i wymagających narciarzy oraz snowborderów. Osobiście z przyjaciółmi byliśmy w pełni usatysfakcjonowani... Życie nocne: Jak wspomniałem, nocą Saalbach przypomina raczej bajkową krainę gdzie codzienne stresy i zmartwienia zostawia się daleko za sobą...jest gdzie potańczyć z ukochaną osobą i wypić drinka z przyjaciółmi. częstym imprezom sportowym towarzyszą zazwyczaj koncerty i wyśmienita atmosfera... Komunikacja: Dojazd na miejsce nie powinien sprawić nikomu problemów.Droga mimo wysokich gór jest niemal na całej długości prosta..nie spotykamy raczej stromych wzniesień, gdyż trudniejsze odcinki prowadzone są przez tunele pod górą. Na miejscu liczne taxi-busy oraz ski-busy ułatwiają nam zmaganie się z ekwipunkiem narciarskim podczas przemieszczania się... Jedzenie i restauracje: gdy doskwiera nam głód po całym dniu na stoku nie musimy martwić się o zaspokojenie swojego apetytu...liczne restauracje zachęcają do próbowania lokalnych dań i specjałów. Miejscowe wyroby, jak np: specyficzne kabanosy czy obwarzanki wprowadzają ciekawą nutę smakową do naszego codziennego menu... Zdrowie i bezpieczeństwo: Zdrowie...dawno nie byłem w tak dobrej formie jak po powrocie z Saalbach. Wypocząłem fizycznie i psychicznie, na co dzień korzystając z dobrodziejstw natury i wszech obecnej serdeczności mieszkańców. Służby ratownictwa górskiego pełnią swą powinność na najwyższym poziomie dzięki czemu na stoku czujemy się bardzo bezpiecznie... Pogoda: Pogodę mieliśmy wyśmienitą...tylko jeden dzień z ośmiu był pochmurny. Pozostałe wypełniały się słońcem a odpoczywając na wysokości 2000m można było złapać trochę opalenizny dając sobie odpocząć na leżaczku, których nie brakowało. Za rok również wracamy tam w styczniu... Stoki narciarskie: Godne polecenia-fantastycznie przygotowane!! Saalbach dzięki temu pozostawia niezapomniane wspomnienia miłośnikom śnieżnych szaleństw...