Historia Szwajcarii
W starożytności terytorium dzisiejszej Szwajcarii zamieszkiwały plemiona <strong>Retów</strong> i <strong>Celtów</strong>, a jedno z plemion celtyckich - <strong>Helweci</strong> osiadło w dolinie rzeki Aare.
W starożytności terytorium dzisiejszej Szwajcarii zamieszkiwały plemiona Retów i Celtów, a jedno z plemion celtyckich - Helweci osiadło w dolinie rzeki Aare.
W 58 r. p.n.e. ziemie Helwetów podbili Rzymianie i włączyli do prowincji Galii, a kilkadziesiąt lat później utworzyli prowincję - Recję
W okresie wędrówek ludów (IV - V w.) obszar Szwajcarii opanowały plemiona germańskie: południowo-zachodnią część kraju zajęli Burgundowie, a część północno-wschodnią Alemanowie.
W VI w. większość tych ziem weszła w skład państwa Franków, a później monarchii Karola Wielkiego. Po jego rozpadzie w IX w. zostały wchłonięte przez Państwo Burgundii i Niemcy, a ich zjednoczenie nastąpiło w 1033 r. pod berłem Świętego Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego.
Władzę nad Szwajcarią do 1218 r. sprawowali książęta z dynastii Zähringen, a po jej upadku Habsburgowie.
Początkiem państwa szwajcarskiego, które przejęło nazwę Konfederacji Szwajcarskiej był utworzony w 1291 r. Związek Wieczysty, który utrzymał autonomię kraju oraz rozszerzył granice o Lucernę, Zurich, Glarus, Zug i Berno.
W 1415 r. w skład Związku weszła Argowia, a w 1460 r. - Turgowia. Dzięki dalszym sukcesom Szwajcaria pokojem bazylejskim w 1499 r. ugruntowała swoją niepodległość, zatwierdzoną dopiero pokojem westfalskim w 1648 r.
Pod koniec XV wieku do Szwajcarii przyłączono Fryburg i Solurę, a na początku XVI w. - Bazyleę, Szafuzę, Appenzell, zdobyto Ticino, Vaud i sprzymierzono się z Gryzonią. Po wojnie domowej katolików z protestantami w 1531 r. ustalił się podział wyznaniowy kantonów.
W okresie rewolucji francuskiej Szwajcaria straciła niezawisłość. W 1798 r. została przekształcona w uzależnioną od Francji Republikę Helwecką. Zależność od Francji spowodowała udział w wojnach napoleońskich, ale i wzrost nastrojów antyfrancuskich.
W 1813 r. rząd szwajcarski ogłosił wieczystą neutralność, zagwarantowaną przez Kongres Wiedeński. W 1815 r. do Szwajcarii dołączyły się kantony: Jura, Sankt Gallen, Genewa, Neuchâtel oraz Wallis.
Wojna domowa na tle religijnym, w której zwyciężyli radykałowie szwajcarscy, doprowadziła w 1846 r. do uchwalenia nowej konstytucji, obowiązującej z małymi zmianami do dziś. Przekształciła ona związek kantonów w państwo związkowe. Przestrzegając neutralności w sporach między europejskimi mocarstwami, Szwajcaria szybko się rozwijała.
Odkąd w 1864 r. zapoczątkował tu działalność Międzynarodowy Czerwony Krzyż, Szwajcaria stała się centrum lokalizacji siedzib międzynarodowych organizacji (m.in. Liga Narodów).
Po I wojnie światowej Szwajcaria związała ze sobą Lichtenstein. Neutralna podczas II wojny światowej nie przystąpiła do ONZ, uzyskując status stałego obserwatora i członkostwo w większości organizacji wyspecjalizowanych ONZ.
W okresie wędrówek ludów (IV - V w.) obszar Szwajcarii opanowały plemiona germańskie: południowo-zachodnią część kraju zajęli Burgundowie, a część północno-wschodnią Alemanowie.
W VI w. większość tych ziem weszła w skład państwa Franków, a później monarchii Karola Wielkiego. Po jego rozpadzie w IX w. zostały wchłonięte przez Państwo Burgundii i Niemcy, a ich zjednoczenie nastąpiło w 1033 r. pod berłem Świętego Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego.
Władzę nad Szwajcarią do 1218 r. sprawowali książęta z dynastii Zähringen, a po jej upadku Habsburgowie.
Początkiem państwa szwajcarskiego, które przejęło nazwę Konfederacji Szwajcarskiej był utworzony w 1291 r. Związek Wieczysty, który utrzymał autonomię kraju oraz rozszerzył granice o Lucernę, Zurich, Glarus, Zug i Berno.
W 1415 r. w skład Związku weszła Argowia, a w 1460 r. - Turgowia. Dzięki dalszym sukcesom Szwajcaria pokojem bazylejskim w 1499 r. ugruntowała swoją niepodległość, zatwierdzoną dopiero pokojem westfalskim w 1648 r.
W okresie rewolucji francuskiej Szwajcaria straciła niezawisłość. W 1798 r. została przekształcona w uzależnioną od Francji Republikę Helwecką. Zależność od Francji spowodowała udział w wojnach napoleońskich, ale i wzrost nastrojów antyfrancuskich.
W 1813 r. rząd szwajcarski ogłosił wieczystą neutralność, zagwarantowaną przez Kongres Wiedeński. W 1815 r. do Szwajcarii dołączyły się kantony: Jura, Sankt Gallen, Genewa, Neuchâtel oraz Wallis.
Wojna domowa na tle religijnym, w której zwyciężyli radykałowie szwajcarscy, doprowadziła w 1846 r. do uchwalenia nowej konstytucji, obowiązującej z małymi zmianami do dziś. Przekształciła ona związek kantonów w państwo związkowe. Przestrzegając neutralności w sporach między europejskimi mocarstwami, Szwajcaria szybko się rozwijała.
Odkąd w 1864 r. zapoczątkował tu działalność Międzynarodowy Czerwony Krzyż, Szwajcaria stała się centrum lokalizacji siedzib międzynarodowych organizacji (m.in. Liga Narodów).
Po I wojnie światowej Szwajcaria związała ze sobą Lichtenstein. Neutralna podczas II wojny światowej nie przystąpiła do ONZ, uzyskując status stałego obserwatora i członkostwo w większości organizacji wyspecjalizowanych ONZ.
Opinie o miastach w Szwajcarii
St. Moritz
tadeusz
napewno badzo ciekawe stoki,trasy biegowe,samo miasto,oraz okolice ktore warto zwiedzic bardzo ladna trasa widokowa,ktora wjezdzamy wyciagiem
Szwajcaria na skróty
Oferty:
Przewodnik - Galeria
1/26