Kultura Senegalu

Senegal jako kraj o wiodącej religii muzułmańskiej, na co dzień stosuje się do wskazanych w Koranie norm religijnych i obyczajowych. Nie należy o tym zapominać, jeśli wybieramy się w celach turystycznych lub innych do tego kraju. Na pewno wśród norm tych wskazano wytyczne dotyczące ubioru w miejscach publicznych i zachowania. Należy przestrzegać podczas zwiedzania Senegalu podstawowych zasad muzułmańskich, m.in. tego, że do meczetów wchodzi się bez obuwia, kobiety muszą mieć zakrytą głowę, ramiona i kolana. Nie mogą wejść w wyzywającym stroju i w ubraniu w krzykliwych kolorach. Trzeba ponadto tak zaplanować zwiedzanie Senegalu, aby nie zwiedzać meczetów w piątki, a w każdy inny z dni tygodnia - w czasie modlitw. W okresie ramadanu najlepiej nie spożywać napojów alkoholowych w miejscach publicznych, palić tytoń i hałaśliwie się zachowywać. W Senegalu surowo karane są akty homoseksualne.

Drugą religią dla Senegalu, zaraz po islamie, jest muzyka. Do narodowych instrumentów zalicza się balafon - rodzaj ksylofonu - drewnianych cymbałek oraz korę - rodzaj gitary.
 
W kraju tym urzędowym językiem jest francuski. Jednak w użyciu są tu i inne, rodzime języki, jak Mandinka, Wolof czy Soninke oraz ich dialekty.
Trójkolorowa flaga Senegalu ma symboliczny charakter. Układem kolorów nawiązuje do flagi Francji. To kolory zielony, żółty i czerwony, czyli kolory panafrykańskie, które mają symbolizować lasy, piaski Sahelu oraz ogień. Umieszczona na fladze gwiazda jest zaś symbolem wolności i rozwoju kraju, a kolejnym symbolem związanym z Senegalem jest baobab i lew afrykański.
Ważną gałęzią rozwoju gospodarki Senegalu jest hodowla owiec. Są one uważane za bardzo istotne zwierzęta, dlatego w całym kraju można spotkać czyste i zadbane ich stada, które mogą paść się nawet w sąsiedztwie plaż.

Na uwagę w Senegalu zasługuje stosowany tam rytuał zaręczynowy. Zamiast pierścionka mężczyzna wręcza wybrance serca orzeszki cola. Jeśli panna przyjmie orzechy, zaręczyny dochodzą do skutku. Następnie panna młoda musi udać się do domu pana młodego, gdzie organizowany jest ślub. W posagu kobieta wnosi pieniądze, ryż, słodycze, owoce i owcę.
W Senegalu ścierają się ze sobą różne wpływy kulturalne - rdzenne, związane z egzotyczną muzyką, tradycją i wyrazistą kuchnią, francuskie zapisane w tradycji przez lata pozostawania kolonią oraz arabskie, które kraj zawdzięcza długiej i owocnej wymianie handlowej z północną Afryką oraz Bliskim Wschodem.