Geografia Kataru

Katar jest krajem położonym we wschodniej części Półwyspu Arabskiego, dokładnie na półwyspie Katar, nad Zatoką Perską. Zajmuje teren o powierzchni 11,6 tys. km2 i tym samym jest najmniejszym państwem na Półwyspie Arabskim. Jedynym sąsiadem Kataru jest Arabia Saudyjska, z którą ma on granicę lądową. Poprzez wody terytorialne graniczy zaś z Bahrajnem, a od północy z Iranem.

Pod względem ukształtowania powierzchni Katar jest krajem nizinnym, a jego powierzchnia jest płaska i równinna. Pokrywa go w dużej mierze pustynia piaszczysta, a w centrum przechodzi ona w pustynię żwirowo-kamienistą. Jedynie przy zachodnim wybrzeżu teren lekko się wznosi na wysokość około 100 m n.p.m. Najwyższym wzniesieniem Kataru jest Kurajn Abu al-Baul o wysokości zaledwie 103 m n.p.m. Wzdłuż wybrzeży Kataru rozmieszczone są małe wyspy i rafy koralowe. Linia brzegowa jest zaś bardzo rozwinięta. Wszyscy turyści, którzy przyjeżdżają do Kataru, muszą liczyć się z tym, że jest tu bardzo gorąco. Pada rzadko - średnia opadów waha się w przedziale od 80 do 100 mm rocznie. Jeśli występują opady atmosferyczne, to zwykle pod postacią gwałtownych ulew, bardzo charakterystycznych dla klimatu pustyni. W okresie wiosny i lata z opadami w ogóle nie będziemy mieć tam do czynienia. Klimat ma cechy kontynentalne. Średnia temperatura zimą oscyluje wokół 17 stopni Celsjusza, ale nocą może obniżyć się do 0 stopni. Natomiast latem w Katarze jest po prostu gorąco, a termometry wskazują temperaturę 40-50 stopni Celsjusza. Cechą charakterystyczną dla klimatu kraju jest niska względna wilgotność powietrza. Mogą tu występować burze piaskowe.