Kultura Kambodży

Zdecydowana większość mieszkańców Kambodży wyznaje buddyzm i w kraju obowiązują zasady spójne z tą religią. Turysta wchodzący do czyjegoś domu lub świątyni w Kambodży powinien zdjąć buty. Przy wizycie w Pałacu Królewskim należy być stosownie ubranym - mieć zakryte ramiona i kolana. Nie powinniśmy dotykać niczyjej głowy, a witając się podawać ręki. Wystarczy ukłonić się lekko w stronę drugiej osoby, z lekko złożonymi dłońmi. W ten sam sposób się żegna i dziękuje. Khmerowie są bardzo uprzejmi i pomocni w stosunku do zagranicznych turystów, zwłaszcza białych. Chętnie rozmawiają z nimi, choć często mogą w ogóle nie rozumieć, co się do nich mówi.

Na ulicach i w miejscach publicznych nie należy okazywać sobie wylewnie uczuć. Jest to niemile widziane.

W Kambodży mieszkańcy obchodzą liczne święta, a uroczystości wypadają w różne dni w kolejnych latach. W zastosowaniu jest przy tym kalendarz księżycowy. W czasie świąt na ulicach miast i w wioskach w dżungli można zobaczyć barwne pochody. Mieszkańcy nie pracują, o czym warto wiedzieć planując podróż do Kambodży. Do najważniejszych świąt zalicza się:

• Bon Om Tuk - przypadające na początek listopada święto, będące wyrazem uczczenia zmiany nurtu rzeki Tonle Sap. W Phnon Penh z tej okazji są organizowane regaty.
• Święto Niepodległości - przypada na 9 listopada.
• Chiński Nowy Rok - przypada zgodnie z kalendarzem księżycowym na początek stycznia lub środek lutego. Nie są to jedyne obchody nowego roku w Kambodży.
• Kambodżański Nowy Rok - Chaul Chnam przypada na połowę kwietnia, obchody święta trwają trzy dni, a wierni udają się do świątyń, prosząc o pomyślność w nowym roku.
• Chat Preah Nengka â - Ceremonia Królewskiej Orki z udziałem rodziny królewskiej, dla zapewnienia bogatych zbiorów w przyszłym roku.
• Urodziny Króla - przypadają na okres od 30 października do 1 września i są obchodzone bardzo hucznie.
• Pcham Ben - święto obchodzone pod koniec września lub na początku października, odpowiednik polskiego święta zmarłych.

Głównie podczas świętowania można zobaczyć tradycyjne tańce khmerskie - taniec klasyczny, ludowy i towarzyski, często wykonywany w kręgu. Taniec ludowy wykonywany jest w tradycyjnych strojach społeczności wiejskich. Za pośrednictwem tańca mieszkańcy Kambodży opowiadają mity, historie i opowieści romantyczne. Tradycja tańca Khmerów niemalże wymarła po czystkach w kraju, ale po 1979 roku zaczęła się odradzać. Do życia przywrócono między innymi Balet Królewski, z inicjatywy księżniczki Norodom Bopha Devi. W 2003 roku balet ten został wpisany na Listę Dziedzictwa Niematerialnego UNESCO.

W kulturze khmerskiej wyraźnie widoczne są wpływy kultury indyjskiej. Można to dostrzec między innymi w literaturze. Najstarsze teksty w języku Khmerów pochodzą z XIV wieku i jest to między innymi poemat „Legenda o Angkorze”. Później tworzono wiele religijnych tekstów, zgodnie z rozwojem w kraju religii buddyjskiej. Najsłynniejszą epopeją jest „Reamker”, odpowiednik staroindyjskiej „Ramajany”.