Wezuwiusz
Do czasu trzęsień ziemi i erupcji, które pogrzebały miasta Herculaneum i Pompeje, Wezuwiusz wydawał się wymarły. Jego zbocza były pokryte lasami i winnicami. W 1139 roku zanotowano siedem erupcji, po których nastąpił okres spokoju, podczas którego wznowiono uprawę roślin na zboczach góry. Od 1794 roku Wezuwiusz wykazuje niezliczone aktywności wulkaniczne, które zmieniły kształt krateru, ostatnia erupcja miała miejsce w 1980 roku, od której wyrzucane są jedynie pióropusze dymu.
Droga na Wezuwiusz, która prowadzi do strumieni lawy, jest prosta i bardzo efektowna. Ze szczytu można zobaczyć wspaniałą panoramę Zatoki Neapolitańskiej i okolicznych wysp.