Opis
Larnaka (Larnaca) zachowała do dzisiaj niewiele widocznych na pierwszy rzut oka dowodów swojej bogatej historii. Na przystani cumuje mnóstwo jachtów, znacznie więcej niż frachtowców i tankowców w pobliskim porcie handlowym, który w niedalekiej przyszłości ma zostać zamknięty. Romantyczne miasto z XVIII-wiecznych sztychów to już niestety przeszłość i tylko niesłychanie upalne lata, palmy oraz wspaniałe słone jezioro nieopodal przywołują ducha dawnych lat.
Spędzając
wakacje w Larnace wycieczkę po mieście warto zacząć od najważniejszego zabytku,
kościoła Áyios Lázaros (św. Łazarza), między starą dzielnicą turecką a dzielnicą bazarów. Pod ołtarzem widać kryptę, która podobno przez krótki czas kryła szczątki Łazarza; w 901 r. cesarz bizantyjski Leon VI kazał przewieźć je do Konstantynopola, skąd podobno zostały skradzione (ponownie pojawiły się w Marsylii). W domniemanym grobowcu Łazarza chowano również innych zmarłych, o czym zaświadczają sarkofagi.
Muzeum Pieridesa dzieli zabytkowy drewniany budynek ze szwedzkim konsulatem. Siedziba muzeum, ładnie odnowiona pod koniec 1994 r., jest dogodnie usytuowana po drodze do rozmaitych obiektów turystycznych na Platía Dhimokratías Właśnie tutaj mieszkał Dhimitrios Pierides, który w 1839 r. oddał część swego majątku, by ratować archeologiczne skarby z grobowców, które łupili tacy grabieżcy, jak niesławny Luigi Palma di Cesnola, pierwszy amerykański konsul w Larnace.
Chlubą muzeum jest kolekcja terakotowych figurek z okresu archaicznego, które umknęły uwadze państwowych muzealników.
Do najstarszych eksponatów urządzonej w sześciu pokoikach wystawy należą fetysze z okresu chalkolitu (ok. 3000 r. p.n.e.) oraz pochodzący z tego samego czasu
Szalony Człowiek z Souskiou. Usadowioną na siedzisku figurkę można przez otwór w głowie napełnić płynem, który po chwili wycieknie przez okazały członek, co i tak w żaden sposób nie wyjaśnia, jaką funkcję pełniła.
