Pegasos

Nikiana

Nikiana leży na wschodnim wybrzeżu wyspy, które ma najbogatszą infrastrukturę i najlepsze połączenia komunikacyjne. Gdy jedzie się z miasta Lefkada na południe, wzdłuż wschodniego wybrzeża, na początku nic nie zachęca do zrobienia postoju, może oprócz kempingu w Kariotes. Pierwsze ciekawsze miejsce to niewielki port rybacki Ligia. Nieco dalej, za kempingiem leży właśnie Nikiana. Tutejsze plaże są przeważnie niewielkie i żwirowe.

Opis

Lefkada (Leukáda, Leukás) to dziwne miejsce. Ze stałym lądem łączy je droga na grobli wiodącej pomiędzy lagunami, nie czuje się więc, że jest to prawdziwa wyspa i z historycznego punktu widzenia Lefkada rzeczywiście nią nie jest. Od lądu oddzielił ją kanał przekopany przez kolonistów korynckich w VII w. p.n.e., który od tego czasu wielokrotnie odmulano. W 1986 r. wybudowano też 30-metrowy most zwodzony.

Na pierwszy rzut oka Lefkada nie jest szczególnie atrakcyjna. Biel skał (lefkós znaczy biały) brutalnie odsłaniają roboty drogowe i prace w kamieniołomach, zaś najwyższe wzgórza są zupełnie nagie. Z powodu bagien i sztucznych zbiorników na wschodnim wybrzeżu komary stają się latem dość poważnym problemem. Z drugiej jednak strony wyspa jest żyzna i zielona, rosną tu cyprysy, drzewa oliwne i winorośl. Życie w górskich osadach prawie się nie zmieniło, starsze kobiety wciąż noszą tradycyjne stroje: dwie spódnice (jedna marszczona z tyłu), ciemne chustki na głowie i sztywne gorsety. Na zachodnim wybrzeżu kryją się najwspanialsze plaże na Wyspach Jońskich.