Historia Holandii
Obszary dzisiejszej Holandii zamieszkiwane były w starożytności przez <strong>plemiona celtyckie i germańskie</strong>. Do nich między innymi należeli Batawowie i Fryzowie. W I wieku p.n.e. zostali częściowo podbici przez <strong>Rzymian</strong>.
Obszary dzisiejszej Holandii zamieszkiwane były w starożytności przez plemiona celtyckie i germańskie. Do nich między innymi należeli Batawowie i Fryzowie. W I wieku p.n.e. zostali częściowo podbici przez Rzymian.
Od V wieku Holandia należała do państwa Franków, a w VII wieku doszło do jej chrystianizacji. Po rozpadzie imperium karolińskiego w IX wieku kraj znalazł się na pograniczu Niemiec.
Do wieku XII powstały tu autonomiczne księstwa i hrabstwa. Nominalnie były zależne od władców Francji. Były to księstwa Brabancji, Limburgii, oraz hrabstwa Holandii i Geldrii. Fryzja i Groningen były zamieszkane przez wolnych chłopów i rybaków, którzy nie uznawali żadnego zwierzchnictwa.
300 lat później ziemie zostały zjednoczone i weszły w skład państwa pod rządami książąt Burgundii. Jednak już pod koniec tego samego wieku wraz z Luksemburgiem i Belgią obszary te przeszły pod panowanie dynastii Habsburgów. W połowie XVI wieku tron objęli Habsburgowie linii hiszpańskiej.
Wielu zwolenników w Niderlandach znalazła reformacja. Prowincje północne niezadowolone z władzy katolickich Habsburgów zawarły 23.I.1579 r. unię w Utrechcie, ogłaszającą wolność religijną i wyzwolenie spod władzy Hiszpanów. Zapoczątkowała ona powstanie przeciw władcom.
W 1585 nastąpił podział kraju na niepodległą, protestancką Północ, oraz katolickie Południe - tzw. hiszpańskie Niderlandy, które z czasem utworzyły Belgię. Prowincje północne proklamowały w 1588 r. utworzenie Republiki Zjednoczonych Prowincji, potocznie zwanej było Holandią. Sama Hiszpania niepodległość Holandii uznała dopiero w 1648 r.Od tego czasu nastąpił znaczny rozwój państwa. Republika miała największą w Europie flotę handlową i wojenną. Wyparła dzięki niej ze szlaków handlowych Francuzów i Portugalczyków. Od XVII wieku kraj rozpoczął ekspansję kolonialną. Stał się wkrótce znaczącą potęgą handlową i morską świata.
Jednak już pod koniec XVIII wieku państwo straciło niezależność na rzecz Francji. Wiązała się z tym także utrata dużej części kolonii. W 1795 r. zostało przekształcone w Republikę Batawską, a w 1810 r. włączone do Francji jako Królestwo Holandii.
Po upadku Napoleona połączono Holandię razem z Belgią i Luksemburgiem w Królestwo Zjednoczonych Niderlandów. Po niedługim czasie, w 1830 roku, odłączyła się Belgia, a w 1890 r. wygasła unia personalna z drugim z państw. Wówczas królem został Wilhelm I Orański, który zapoczątkował nowy ustrój w kraju, a mianowicie monarchię konstytucyjną. W czasie I wojny światowej Holandia była państwem neutralnym, natomiast okres II wojny światowej to okres okupacji przez faszystowskie Niemcy w latach 1940-45. Po zakończeniu wojny Holandia straciła swoje kolonie w Indonezji. Jedyną kolonią są posiadające dużą autonomię Antyle Holenderskie.
Do 1980 r. królową holenderską była Julianna I. W tymże roku zrzekła się korony królewskiej na rzecz swojej córki Beatrix, która w 2013 r. abdykowała na rzecz swego syna - obecnego króla Wilhelma Aleksandra. Kraj należy do Unii Europejskiej, wchodzi w skład pierwszej szóstki państw, które ją utworzyły. Holandia jest także członkiem NATO.
Do wieku XII powstały tu autonomiczne księstwa i hrabstwa. Nominalnie były zależne od władców Francji. Były to księstwa Brabancji, Limburgii, oraz hrabstwa Holandii i Geldrii. Fryzja i Groningen były zamieszkane przez wolnych chłopów i rybaków, którzy nie uznawali żadnego zwierzchnictwa.
300 lat później ziemie zostały zjednoczone i weszły w skład państwa pod rządami książąt Burgundii. Jednak już pod koniec tego samego wieku wraz z Luksemburgiem i Belgią obszary te przeszły pod panowanie dynastii Habsburgów. W połowie XVI wieku tron objęli Habsburgowie linii hiszpańskiej.
Wielu zwolenników w Niderlandach znalazła reformacja. Prowincje północne niezadowolone z władzy katolickich Habsburgów zawarły 23.I.1579 r. unię w Utrechcie, ogłaszającą wolność religijną i wyzwolenie spod władzy Hiszpanów. Zapoczątkowała ona powstanie przeciw władcom.
W 1585 nastąpił podział kraju na niepodległą, protestancką Północ, oraz katolickie Południe - tzw. hiszpańskie Niderlandy, które z czasem utworzyły Belgię. Prowincje północne proklamowały w 1588 r. utworzenie Republiki Zjednoczonych Prowincji, potocznie zwanej było Holandią. Sama Hiszpania niepodległość Holandii uznała dopiero w 1648 r.
Jednak już pod koniec XVIII wieku państwo straciło niezależność na rzecz Francji. Wiązała się z tym także utrata dużej części kolonii. W 1795 r. zostało przekształcone w Republikę Batawską, a w 1810 r. włączone do Francji jako Królestwo Holandii.
Po upadku Napoleona połączono Holandię razem z Belgią i Luksemburgiem w Królestwo Zjednoczonych Niderlandów. Po niedługim czasie, w 1830 roku, odłączyła się Belgia, a w 1890 r. wygasła unia personalna z drugim z państw. Wówczas królem został Wilhelm I Orański, który zapoczątkował nowy ustrój w kraju, a mianowicie monarchię konstytucyjną. W czasie I wojny światowej Holandia była państwem neutralnym, natomiast okres II wojny światowej to okres okupacji przez faszystowskie Niemcy w latach 1940-45. Po zakończeniu wojny Holandia straciła swoje kolonie w Indonezji. Jedyną kolonią są posiadające dużą autonomię Antyle Holenderskie.
Do 1980 r. królową holenderską była Julianna I. W tymże roku zrzekła się korony królewskiej na rzecz swojej córki Beatrix, która w 2013 r. abdykowała na rzecz swego syna - obecnego króla Wilhelma Aleksandra. Kraj należy do Unii Europejskiej, wchodzi w skład pierwszej szóstki państw, które ją utworzyły. Holandia jest także członkiem NATO.
Holandia na skróty
Miejsca:
Hotele:
Oferty:
Przewodnik - Galeria
1/26